Papież Jan Paweł II, nasz kochany Ojciec Święty, Papież Polak był niezwykłym człowiekiem w dziejach Polski i świata. Jego życie i pontyfikat zmieniły losy wielu ludzi i narodów. Podczas akademii z okazji 41 rocznicy wyboru na Papieża i 14 rocznicy nadania imienia naszej szkole, mieliśmy możliwość przypomnienia postaci Świętego Jana Pawła II, jego służby Bogu i ludziom, aby na zawsze pozostał w naszych myślach i sercach.
Obchody Dnia Patrona rozpoczęliśmy w czwartek 10 października, kiedy liczna grupa uczniów wraz z opiekunami uczestniczyła w XIX Pielgrzymce Rodziny Szkół im. Jana Pawła II na Jasnej Górze w Częstochowie. W szkole ogłoszone zostały również konkursy związane z patronem a najmłodsi podczas uroczystości pasowania na uczniów złożyli kwiaty pod tablicą upamiętniającą nadanie imienia Jana Pawła II naszej szkole.
“Rodzimy się poprzez gąszcz,
który może zapłonąć podobnie jak krzak Mojżesza
lub może uschnąć
Ścieżki trzeba przecierać wciąż, bo mogą zarosnąć na nowo
przecierać je trzeba tak długo, aż staną się proste…”
Tymi słowami Karola Wojtyły rozpoczęło się szkolne świętowanie i wspominanie Jego Osoby. Pewnie teraz z nieba patrzy na te ścieżki górskie, którymi tak lubił wędrować… Patrzy też na nas, uśmiecha się i jak Ojciec zaprasza na wspólną przechadzkę.
Wystarczy “od siebie wymagać, choćby inni od nas nie wymagali”, by nadać sens i wielkość sprawom najprostszym. Nie ma rzeczy nieważnych, lat nieważnych, ludzi nieważnych…
Świętość i wielkość zaczyna się już od domowego ogniska, od szkoły podstawowej, od ideałów, jakie sobie stawiamy na tym etapie naszego życia.
Lolek, jak wszyscy na niego wołali w dzieciństwie, był bardzo dobrym uczniem, sumiennym ministrantem, lubił sport. Już jako uczeń przejawiał duże zdolności aktorskie. Wierszy recytowanych przez Lolka nie mogło zabraknąć na żadnej akademii.
Nawet jako ksiądz chodził na wycieczki, jeździł na nartach, pływał kajakiem, jeździł na rowerze, grywał w piłkę nożną. Wciąż szukał możliwości kontaktu z młodym człowiekiem. W trakcie górskich wędrówek czy wieczorów spędzanych przy ognisku potrafił rozmawiać o wszystkim: o Bogu, książkach, muzyce, pracy i problemach osobistych.
Młody ksiądz Karol Wojtyła szybko awansował w hierarchii kościelnej: biskup, kardynał, a od 16 października 1978 r. Następca św. Piotra i głowa Państwa Watykańskiego.
Człowiek wielkiego ducha i niezwykłej mądrości, erudyta, lingwista, pisarz, poeta, aktor, wykładowca, uczestnik Soboru Watykańskiego II, 264 Papież Kościoła Katolickiego, który przybrał imię: Jan Paweł II.
Pontyfikat Jana Pawła II już od samego początku był wyjątkowy, niezwykły. Cechowało go nieustanne wychodzenie ku człowiekowi. W osobie Jana Pawła II świat spotykał człowieka, dla którego zarówno rzeczywistość ziemska, jak i pozaziemska stanowią jedną całość.
Jak za młodych lat, szczególne miejsce w sercu Jana Pawła II zajmowała młodzież. To do niej kierował liczne listy z okazji Światowych Dni Młodzieży. Podczas każdej pielgrzymki znalazł czas, żeby być blisko młodych. Mawiał, że dzieci i młodzież są nadzieją Kościoła i Jego nadzieją.
Ostatnie lata życia Jana Pawła II to droga pełna bólu i cierpienia, prawdziwa droga krzyża. Ojciec Święty nie ukrywał swojej słabości. Drżąca ręka, trudności z chodzeniem, aż po całkowite unieruchomienie, usta wykrzywione grymasem bólu, słabnący głos… Umierał otoczony modlitwą, współczuciem, ciepłą obecnością tak wielu ludzi.
Przytulony do krzyża, jak w pamiętny ostatni Wielki Piątek podczas Drogi Krzyżowej, szedł świadomie naprzeciw Tajemnicy. Uczynił ze swojego cierpienia i śmierci jedną z najważniejszych lekcji życia. Jakby chciał powiedzieć po raz ostatni: “NIE LĘKAJCIE SIĘ!” – tym razem w kontekście tego, co najbardziej człowieka przeraża – śmierci.
Jan Paweł II dał nam przykład, że “TAKI DUŻY, TAKI MAŁY, MOŻE ŚWIĘTYM BYĆ!” i za to Mu dziękujemy!
Otworzył przed nami nowy rozdział życia. Nie zmarnujmy go. Niech słowa i nauki Jana Pawła II pozostaną z nami. Człowiek żyje, dopóki żyć będzie pamięć o nim w tych, którzy pozostali. “Nie cały umieram. To, co we mnie, niezniszczalnie trwa”. Niech więc życie i słowa Jana Pawła II na zawsze w nas trwają i promieniują na cały świat.
Na koniec pani Dorota Sikora podsumowała szkolne konkursy zorganizowane z okazji Dnia Patrona, a dyrekcja wręczyła nagrody wyróżnionym uczniom.
